γιγνομένων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡi.ɡno.mé.nɔːn/ → /ʝi.ɣnoˈme.non/ → /ʝi.ɣnoˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡi.ɡno.mé.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡi.ɡnoˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.non/

Participle

γιγνομένων • (gignoménōn)

1. masculine/feminine/neuter genitive plural of γιγνόμενος (gignómenos)