δεισιδαίμων

Ancient Greek

Etymology

From δείδω (deídō) + δαίμων (daímōn).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /deː.si.dǎi̯.mɔːn/ → /ði.siˈðɛ.mon/ → /ði.siˈðe.mon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /deː.si.dǎi̯.mɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.siˈdɛ.mon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.siˈðɛ.mon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.siˈðe.mon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.siˈðe.mon/

Adjective

δεισιδαίμων • (deisidaímōn)

1. superstitious
2. (Koine) god-fearing: pious or superstitious.
   • 80-90 CE, Edwin Palmer, quoting Greek New Testament: Acts of the Apostles, Parallel New Testament Greek and English‎^[1], University Press, translation of Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, published 1887, 17:22, page 581:

     Σταθεὶς δὲ [ὁ] Παῦλος ἐν μέσῳ τοῦ Ἀρείου Πάγου ἔφη, Ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κατὰ πάντα ὡς δεισιδαιμονεστέρους ὑμᾶς θεωρῶ:

     Statheìs dè [ho] Paûlos en mésōi toû Areíou Págou éphē, Ándres Athēnaîoi, katà pánta hōs deisidaimonestérous humâs theōrô:

     Then Paul stood in the midst of Mars' hill, and said, Ye men of Athens, I perceive that in all things ye are too superstitious. (Translation notes on page 1090 state: 'For "somewhat superstitious" read "too religious".')

Derived terms

• δεῐσῐδαιμονέω (deisidaimonéō)
• δεῐσῐδαιμονίᾱ (deisidaimoníā)

References

• “δεισιδαίμων”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “δεισιδαίμων”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• δεισιδαίμων in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δεισιδαίμων in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• G1174 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

---

Greek

Adjective

δεισιδαίμων • (deisidaímon) m (feminine δεισιδαίμων, neuter δεισιδαίμον)

1. superstitious

Declension

Declension of δεισιδαίμων

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δεισιδαίμων •	δεισιδαίμων •	δεισιδαίμον •	δεισιδαίμονες •	δεισιδαίμονες •	δεισιδαίμονα •
genitive	δεισιδαίμονος •	δεισιδαίμονος •	δεισιδαίμονος •	δεισιδαιμόνων •	δεισιδαιμόνων •	δεισιδαιμόνων •
accusative	δεισιδαίμονα •	δεισιδαίμονα •	δεισιδαίμον •	δεισιδαίμονες •	δεισιδαίμονες •	δεισιδαίμονα •
vocative	δεισιδαίμων • / δεισιδαίμονα •	δεισιδαίμων •	δεισιδαίμον •	δεισιδαίμονες •	δεισιδαίμονες •	δεισιδαίμονα •

Synonyms

• προληπτικός (proliptikós)