δραπέτισσα

Greek

Etymology

δραπέτης (drapétis) +‎ -ισσα (-issa).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðɾaˈpetisa/
• Hyphenation: δρα‧πέ‧τι‧σσα

Noun

δραπέτισσα • (drapétissa) f (plural δραπέτισσες, masculine δραπέτης)

1. (female) escapee, runaway, absconder, fugitive (person who has escaped confinement eg prison)

   Οι δραπέτισσες κρύφτηκαν σ’ ένα εγκαταλειμμένο σπίτι.

   Oi drapétisses krýftikan s’ éna egkataleimméno spíti.

   The escapees hid in an abandoned house.

Declension

declension of δραπέτισσα

case     \     number	singular	plural
nominative	δραπέτισσα •	δραπέτισσες •
genitive	δραπέτισσας •	δραπετισσών •
accusative	δραπέτισσα •	δραπέτισσες •
vocative	δραπέτισσα •	δραπέτισσες •