δυσίατος

Greek

Adjective

δυσίατος • (dysíatos) m (feminine δυσίατη, neuter δυσίατο)

1. refractory (resistant to treatment, difficult to heal)

Declension

Declension of δυσίατος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δυσίατος •	δυσίατη •	δυσίατο •	δυσίατοι •	δυσίατες •	δυσίατα •
genitive	δυσίατου •	δυσίατης •	δυσίατου •	δυσίατων •	δυσίατων •	δυσίατων •
accusative	δυσίατο •	δυσίατη •	δυσίατο •	δυσίατους •	δυσίατες •	δυσίατα •
vocative	δυσίατε •	δυσίατη •	δυσίατο •	δυσίατοι •	δυσίατες •	δυσίατα •

Synonyms

• δυσκολογιάτρευτος (dyskologiátreftos)