ἑξηκοντάς
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From ἑξήκοντᾰ (hexḗkonta, “sixty”) + -ᾰ́ς (-ás).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /hek.sɛː.kon.tás/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /(h)ek.se̝.konˈtas/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ek.si.konˈtas/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ek.si.konˈtas/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ek.si.konˈdas/
Noun
[edit]ἑξηκοντᾰ́ς • (hexēkontás) f (genitive ἑξηκοντᾰ́δος); third declension
Declension
[edit]Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ἑξηκοντᾰ́ς hē hexēkontás |
τὼ ἑξηκοντᾰ́δε tṑ hexēkontáde |
αἱ ἑξηκοντᾰ́δες hai hexēkontádes | ||||||||||
Genitive | τῆς ἑξηκοντᾰ́δος tês hexēkontádos |
τοῖν ἑξηκοντᾰ́δοιν toîn hexēkontádoin |
τῶν ἑξηκοντᾰ́δων tôn hexēkontádōn | ||||||||||
Dative | τῇ ἑξηκοντᾰ́δῐ têi hexēkontádi |
τοῖν ἑξηκοντᾰ́δοιν toîn hexēkontádoin |
ταῖς ἑξηκοντᾰ́σῐ / ἑξηκοντᾰ́σῐν taîs hexēkontási(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ἑξηκοντᾰ́δᾰ tḕn hexēkontáda |
τὼ ἑξηκοντᾰ́δε tṑ hexēkontáde |
τᾱ̀ς ἑξηκοντᾰ́δᾰς tā̀s hexēkontádas | ||||||||||
Vocative | ἑξηκοντᾰ́ς hexēkontás |
ἑξηκοντᾰ́δε hexēkontáde |
ἑξηκοντᾰ́δες hexēkontádes | ||||||||||
Notes: |
|
References
[edit]- “ἑξηκοντάς”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἑξηκοντάς in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette