επαινετός

Greek

Adjective

επαινετός • (epainetós) m (feminine επαινετή, neuter επαινετό)

1. praiseworthy, laudable, commendable

Declension

Declension of επαινετός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	επαινετός •	επαινετή •	επαινετό •	επαινετοί •	επαινετές •	επαινετά •
genitive	επαινετού •	επαινετής •	επαινετού •	επαινετών •	επαινετών •	επαινετών •
accusative	επαινετό •	επαινετή •	επαινετό •	επαινετούς •	επαινετές •	επαινετά •
vocative	επαινετέ •	επαινετή •	επαινετό •	επαινετοί •	επαινετές •	επαινετά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επαινετός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επαινετός, etc.)

Alternative forms

• αινετός (ainetós)