ευγένεια

Greek

Etymology

From Ancient Greek εὐγένεια (eugéneia).

Noun

ευγένεια • (evgéneia) f (plural ευγένειες)

1. politeness, kindness, courtesy
2. nobility

   Tίτλοι ευγενείας ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Ελλάδα.

   Títloi evgeneías oúte aponémontai oúte anagnorízontai se Elláda.

   Titles of nobility are neither awarded nor recognized in Greece.

3. Used as a vocative honorific

Declension

declension of ευγένεια

case     \     number	singular	plural
nominative	ευγένεια •	ευγένειες •
genitive	ευγένειας •	—
accusative	ευγένεια •	ευγένειες •
vocative	ευγένεια •	ευγένειες •
Genitive forms: there is a less common singular ευγενείας and a rare plural ευγενειών

Antonyms

• αγένεια f (agéneia)

Descendants

• → Romanian: evghenie