εἰνάτερες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eː.ná.te.res/ → /iˈna.te.res/ → /iˈna.te.res/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eː.ná.te.res/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /iˈna.te.res/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈna.te.res/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈna.te.res/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈna.te.res/

Noun

εἰνάτερες • (eináteres)

1. nominative/vocative plural of ἐνάτηρ (enátēr)