θανών

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰa.nɔ̌ːn/ → /θaˈnon/ → /θaˈnon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰa.nɔ̌ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰaˈnon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θaˈnon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θaˈnon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θaˈnon/

Participle

θᾰνών • (thanṓn) m (feminine θᾰνοῦσᾰ, neuter θᾰνόν); first/third declension

1. aorist active participle of θνῄσκω (thnḗiskō)

Declension

First and third declension of θᾰνών; θᾰνοῦσᾰ; θᾰνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		θᾰνών thanṓn	θᾰνοῦσᾰ thanoûsa	θᾰνόν thanón		θᾰνόντε thanónte	θᾰνούσᾱ thanoúsā	θᾰνόντε thanónte		θᾰνόντες thanóntes	θᾰνοῦσαι thanoûsai	θᾰνόντᾰ thanónta
Genitive		θᾰνόντος thanóntos	θᾰνούσης thanoúsēs	θᾰνόντος thanóntos		θᾰνόντοιν thanóntoin	θᾰνούσαιν thanoúsain	θᾰνόντοιν thanóntoin		θᾰνόντων thanóntōn	θᾰνουσῶν thanousôn	θᾰνόντων thanóntōn
Dative		θᾰνόντῐ thanónti	θᾰνούσῃ thanoúsēi	θᾰνόντῐ thanónti		θᾰνόντοιν thanóntoin	θᾰνούσαιν thanoúsain	θᾰνόντοιν thanóntoin		θᾰνοῦσῐ / θᾰνοῦσῐν thanoûsi(n)	θᾰνούσαις thanoúsais	θᾰνοῦσῐ / θᾰνοῦσῐν thanoûsi(n)
Accusative		θᾰνόντᾰ thanónta	θᾰνοῦσᾰν thanoûsan	θᾰνόν thanón		θᾰνόντε thanónte	θᾰνούσᾱ thanoúsā	θᾰνόντε thanónte		θᾰνόντᾰς thanóntas	θᾰνούσᾱς thanoúsās	θᾰνόντᾰ thanónta
Vocative		θᾰνών thanṓn	θᾰνοῦσᾰ thanoûsa	θᾰνόν thanón		θᾰνόντε thanónte	θᾰνούσᾱ thanoúsā	θᾰνόντε thanónte		θᾰνόντες thanóntes	θᾰνοῦσαι thanoûsai	θᾰνόντᾰ thanónta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		θᾰνόντως thanóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.