θεοσεβής

Greek

Etymology

θεο- (theo-, “god”) +‎ σέβας (sévas, “respect”)

Adjective

θεοσεβής • (theosevís) m (feminine θεοσεβής, neuter θεοσεβές)

1. devout, pious, religious

Declension

Declension of θεοσεβής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	θεοσεβής •	θεοσεβής •	θεοσεβές •	θεοσεβείς •	θεοσεβείς •	θεοσεβή •
genitive	θεοσεβούς •	θεοσεβούς •	θεοσεβούς •	θεοσεβών •	θεοσεβών •	θεοσεβών •
accusative	θεοσεβή •	θεοσεβή •	θεοσεβές •	θεοσεβείς •	θεοσεβείς •	θεοσεβή •
vocative	θεοσεβή • / θεοσεβής •	θεοσεβής •	θεοσεβές •	θεοσεβείς •	θεοσεβείς •	θεοσεβή •

Synonyms

• θεοσεβούμενος (theosevoúmenos)