κίκινος

Ancient Greek

Etymology

From κίκι (kíki, “castor oil tree”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kí.ki.nos/ → /ˈci.ci.nos/ → /ˈci.ci.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kí.ki.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈki.ki.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈci.ci.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈci.ci.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈci.ci.nos/

Adjective

κίκῐνος • (kíkinos) m (feminine κικῐ́νη, neuter κίκῐνον); first/second declension

1. made from the castor oil tree

Inflection

First and second declension of κίκῐνος; κικῐ́νη; κίκῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κίκῐνος kíkinos	κικῐ́νη kikínē	κίκῐνον kíkinon		κικῐ́νω kikínō	κικῐ́νᾱ kikínā	κικῐ́νω kikínō		κίκῐνοι kíkinoi	κίκῐναι kíkinai	κίκῐνᾰ kíkina
Genitive		κικῐ́νου kikínou	κικῐ́νης kikínēs	κικῐ́νου kikínou		κικῐ́νοιν kikínoin	κικῐ́ναιν kikínain	κικῐ́νοιν kikínoin		κικῐ́νων kikínōn	κικῐ́νων kikínōn	κικῐ́νων kikínōn
Dative		κικῐ́νῳ kikínōi	κικῐ́νῃ kikínēi	κικῐ́νῳ kikínōi		κικῐ́νοιν kikínoin	κικῐ́ναιν kikínain	κικῐ́νοιν kikínoin		κικῐ́νοις kikínois	κικῐ́ναις kikínais	κικῐ́νοις kikínois
Accusative		κίκῐνον kíkinon	κικῐ́νην kikínēn	κίκῐνον kíkinon		κικῐ́νω kikínō	κικῐ́νᾱ kikínā	κικῐ́νω kikínō		κικῐ́νους kikínous	κικῐ́νᾱς kikínās	κίκῐνᾰ kíkina
Vocative		κίκῐνε kíkine	κικῐ́νη kikínē	κίκῐνον kíkinon		κικῐ́νω kikínō	κικῐ́νᾱ kikínā	κικῐ́νω kikínō		κίκῐνοι kíkinoi	κίκῐναι kíkinai	κίκῐνᾰ kíkina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κικῐ́νως kikínōs				κικῐνώτερος kikinṓteros				κικῐνώτᾰτος kikinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “κίκινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κίκινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette