κατάβαλε

See also: κατέβαλε, κατάβαλλε, and κατάλαβε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tá.ba.le/ → /kaˈta.βa.le/ → /kaˈta.va.le/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tá.ba.le/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈta.ba.le/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈta.βa.le/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈta.va.le/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈta.va.le/

Verb

κᾰτᾰ́βᾰλε • (katábale)

1. second-person singular aorist active imperative of κᾰτᾰβᾰ́λλω (katabállō)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈta.va.le/
• Hyphenation: κα‧τά‧βα‧λε
• Homophone: κατάβαλλε (katávalle)

Verb

κατάβαλε • (katávale)

1. 2nd person singular simple past perfective imperative form of καταβάλλω (katavállo).