κατάξων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ták.sɔːn/ → /kaˈtak.son/ → /kaˈtak.son/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ták.sɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈtak.son/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈtak.son/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈtak.son/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈtak.son/

Participle

κᾰτάξων • (katáxōn) m (feminine κᾰτάξουσᾰ, neuter κᾰτάξον); first/third declension

1. future active participle of κατάγνῡμι (katágnūmi)

Declension

First and third declension of κᾰτᾰ́ξων; κᾰτᾰ́ξουσᾰ; κᾰτᾰ́ξον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κᾰτᾰ́ξων katáxōn	κᾰτᾰ́ξουσᾰ katáxousa	κᾰτᾰ́ξον katáxon		κᾰτᾰ́ξοντε katáxonte	κᾰτᾰξούσᾱ kataxoúsā	κᾰτᾰ́ξοντε katáxonte		κᾰτᾰ́ξοντες katáxontes	κᾰτᾰ́ξουσαι katáxousai	κᾰτᾰ́ξοντᾰ katáxonta
Genitive		κᾰτᾰ́ξοντος katáxontos	κᾰτᾰξούσης kataxoúsēs	κᾰτᾰ́ξοντος katáxontos		κᾰτᾰξόντοιν kataxóntoin	κᾰτᾰξούσαιν kataxoúsain	κᾰτᾰξόντοιν kataxóntoin		κᾰτᾰξόντων kataxóntōn	κᾰτᾰξουσῶν kataxousôn	κᾰτᾰξόντων kataxóntōn
Dative		κᾰτᾰ́ξοντῐ katáxonti	κᾰτᾰξούσῃ kataxoúsēi	κᾰτᾰ́ξοντῐ katáxonti		κᾰτᾰξόντοιν kataxóntoin	κᾰτᾰξούσαιν kataxoúsain	κᾰτᾰξόντοιν kataxóntoin		κᾰτᾰ́ξουσῐ / κᾰτᾰ́ξουσῐν katáxousi(n)	κᾰτᾰξούσαις kataxoúsais	κᾰτᾰ́ξουσῐ / κᾰτᾰ́ξουσῐν katáxousi(n)
Accusative		κᾰτᾰ́ξοντᾰ katáxonta	κᾰτᾰ́ξουσᾰν katáxousan	κᾰτᾰ́ξον katáxon		κᾰτᾰ́ξοντε katáxonte	κᾰτᾰξούσᾱ kataxoúsā	κᾰτᾰ́ξοντε katáxonte		κᾰτᾰ́ξοντᾰς katáxontas	κᾰτᾰξούσᾱς kataxoúsās	κᾰτᾰ́ξοντᾰ katáxonta
Vocative		κᾰτᾰ́ξων katáxōn	κᾰτᾰ́ξουσᾰ katáxousa	κᾰτᾰ́ξον katáxon		κᾰτᾰ́ξοντε katáxonte	κᾰτᾰξούσᾱ kataxoúsā	κᾰτᾰ́ξοντε katáxonte		κᾰτᾰ́ξοντες katáxontes	κᾰτᾰ́ξουσαι katáxousai	κᾰτᾰ́ξοντᾰ katáxonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κᾰτᾰξόντως kataxóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.