καταλυτέους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.ly.té.uːs/ → /ka.ta.lyˈte.us/ → /ka.ta.liˈte.us/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly.té.uːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.us/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.us/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.us/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.liˈte.us/

Adjective

κᾰτᾰλῠτέους • (katalutéous)

1. masculine accusative plural of καταλυτέος (katalutéos)