κατοικητηρίαιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.toi̯.kɛː.tɛː.rí.ai̯n/ → /ka.ty.ci.tiˈri.ɛn/ → /ka.ti.ci.tiˈri.en/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.kɛː.tɛː.rí.ai̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ty.ke̝.te̝ˈri.ɛn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ty.ci.tiˈri.ɛn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.ci.tiˈri.en/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.ci.tiˈri.en/

Noun

κᾰτοικητηρίαιν • (katoikētēríain)

1. feminine genitive/dative dual of κατοικητήριος (katoikētḗrios)