κείρων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kěː.rɔːn/ → /ˈci.ron/ → /ˈci.ron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kěː.rɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈki.ron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈci.ron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈci.ron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈci.ron/

Participle

κείρων • (keírōn) m (feminine κείρουσᾰ, neuter κεῖρον); first/third declension

1. present active participle of κείρω (keírō)

Declension

First and third declension of κείρων; κείρουσᾰ; κεῖρον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κείρων keírōn	κείρουσᾰ keírousa	κεῖρον keîron		κείροντε keíronte	κειρούσᾱ keiroúsā	κείροντε keíronte		κείροντες keírontes	κείρουσαι keírousai	κείροντᾰ keíronta
Genitive		κείροντος keírontos	κειρούσης keiroúsēs	κείροντος keírontos		κειρόντοιν keiróntoin	κειρούσαιν keiroúsain	κειρόντοιν keiróntoin		κειρόντων keiróntōn	κειρουσῶν keirousôn	κειρόντων keiróntōn
Dative		κείροντῐ keíronti	κειρούσῃ keiroúsēi	κείροντῐ keíronti		κειρόντοιν keiróntoin	κειρούσαιν keiroúsain	κειρόντοιν keiróntoin		κείρουσῐ / κείρουσῐν keírousi(n)	κειρούσαις keiroúsais	κείρουσῐ / κείρουσῐν keírousi(n)
Accusative		κείροντᾰ keíronta	κείρουσᾰν keírousan	κεῖρον keîron		κείροντε keíronte	κειρούσᾱ keiroúsā	κείροντε keíronte		κείροντᾰς keírontas	κειρούσᾱς keiroúsās	κείροντᾰ keíronta
Vocative		κείρων keírōn	κείρουσᾰ keírousa	κεῖρον keîron		κείροντε keíronte	κειρούσᾱ keiroúsā	κείροντε keíronte		κείροντες keírontes	κείρουσαι keírousai	κείροντᾰ keíronta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κειρόντως keiróntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.