κεχαριτωμένος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ke.kʰa.ri.tɔː.mé.nos/ → /ce.xa.ri.toˈme.nos/ → /ce.xa.ri.toˈme.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.kʰa.ri.tɔː.mé.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ke.kʰa.ri.toˈme.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ce.xa.ri.toˈme.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ce.xa.ri.toˈme.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ce.xa.ri.toˈme.nos/

Participle

κεχᾰρῐτωμένος • (kekharitōménos) m (feminine κεχᾰρῐτωμένη, neuter κεχᾰρῐτωμένον); first/second declension

1. perfect mediopassive participle of χαριτόω (kharitóō)

Declension

First and second declension of κεχᾰρῐτωμένος; κεχᾰρῐτωμένη; κεχᾰρῐτωμένον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κεχᾰρῐτωμένος kekharitōménos	κεχᾰρῐτωμένη kekharitōménē	κεχᾰρῐτωμένον kekharitōménon		κεχᾰρῐτωμένω kekharitōménō	κεχᾰρῐτωμένᾱ kekharitōménā	κεχᾰρῐτωμένω kekharitōménō		κεχᾰρῐτωμένοι kekharitōménoi	κεχᾰρῐτωμέναι kekharitōménai	κεχᾰρῐτωμένᾰ kekharitōména
Genitive		κεχᾰρῐτωμένου kekharitōménou	κεχᾰρῐτωμένης kekharitōménēs	κεχᾰρῐτωμένου kekharitōménou		κεχᾰρῐτωμένοιν kekharitōménoin	κεχᾰρῐτωμέναιν kekharitōménain	κεχᾰρῐτωμένοιν kekharitōménoin		κεχᾰρῐτωμένων kekharitōménōn	κεχᾰρῐτωμένων kekharitōménōn	κεχᾰρῐτωμένων kekharitōménōn
Dative		κεχᾰρῐτωμένῳ kekharitōménōi	κεχᾰρῐτωμένῃ kekharitōménēi	κεχᾰρῐτωμένῳ kekharitōménōi		κεχᾰρῐτωμένοιν kekharitōménoin	κεχᾰρῐτωμέναιν kekharitōménain	κεχᾰρῐτωμένοιν kekharitōménoin		κεχᾰρῐτωμένοις kekharitōménois	κεχᾰρῐτωμέναις kekharitōménais	κεχᾰρῐτωμένοις kekharitōménois
Accusative		κεχᾰρῐτωμένον kekharitōménon	κεχᾰρῐτωμένην kekharitōménēn	κεχᾰρῐτωμένον kekharitōménon		κεχᾰρῐτωμένω kekharitōménō	κεχᾰρῐτωμένᾱ kekharitōménā	κεχᾰρῐτωμένω kekharitōménō		κεχᾰρῐτωμένους kekharitōménous	κεχᾰρῐτωμένᾱς kekharitōménās	κεχᾰρῐτωμένᾰ kekharitōména
Vocative		κεχᾰρῐτωμένε kekharitōméne	κεχᾰρῐτωμένη kekharitōménē	κεχᾰρῐτωμένον kekharitōménon		κεχᾰρῐτωμένω kekharitōménō	κεχᾰρῐτωμένᾱ kekharitōménā	κεχᾰρῐτωμένω kekharitōménō		κεχᾰρῐτωμένοι kekharitōménoi	κεχᾰρῐτωμέναι kekharitōménai	κεχᾰρῐτωμένᾰ kekharitōména
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κεχᾰρῐτωμένως kekharitōménōs				κεχᾰρῐτωμενώτερος kekharitōmenṓteros				κεχᾰρῐτωμενώτᾰτος kekharitōmenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.