κορνάρισμα

Greek

Etymology

κορνάρω (kornáro, “to beep, to honk”) +‎ -μα (-ma)

Pronunciation

• IPA^(key): /koɾˈnaɾizma/
• Hyphenation: κορ‧νά‧ρι‧σμα

Noun

κορνάρισμα • (kornárisma) n (plural κορναρίσματα)

1. beeping, honking, tooting (the act of blowing a vehicle's horn)

   Με ενοχλεί να ζω δίπλα στην εθνική οδό, που έχει πάντα κορναρίσματα. ― Me enochleí na zo dípla stin ethnikí odó, pou échei pánta kornarísmata. ― It bothers me living next to the highway, where there's always beeping.

Declension

Declension of κορνάρισμα

	singular	plural
nominative	κορνάρισμα •	κορναρίσματα •
genitive	κορναρίσματος •	κορναρισμάτων •
accusative	κορνάρισμα •	κορναρίσματα •
vocative	κορνάρισμα •	κορναρίσματα •

Synonyms

• κόρνα f (kórna, “beeping, honking”)