κραδίῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kra.dí.ɛːi̯/ → /kraˈði.i/ → /kraˈði.i/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kra.dí.ɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kraˈdi.e̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kraˈði.i/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kraˈði.i/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kraˈði.i/

Noun

κρᾰδίῃ • (kradíēi)

1. dative singular of κραδίη (kradíē)