κρατήσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kra.tɛ̌ː.saːs/ → /kraˈti.sas/ → /kraˈti.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kra.tɛ̌ː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kraˈte̝.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kraˈti.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kraˈti.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kraˈti.sas/

Participle

κρᾰτήσᾱς • (kratḗsās) m (feminine κρᾰτήσᾱσᾰ, neuter κρᾰτῆσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of κρᾰτέω (kratéō)

Declension

First and third declension of κρᾰτήσᾱς; κρᾰτήσᾱσᾰ; κρᾰτῆσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κρᾰτήσᾱς kratḗsās	κρᾰτήσᾱσᾰ kratḗsāsa	κρᾰτῆσᾰν kratêsan		κρᾰτήσᾰντε kratḗsante	κρᾰτησᾱ́σᾱ kratēsā́sā	κρᾰτήσᾰντε kratḗsante		κρᾰτήσᾰντες kratḗsantes	κρᾰτήσᾱσαι kratḗsāsai	κρᾰτήσᾰντᾰ kratḗsanta
Genitive		κρᾰτήσᾰντος kratḗsantos	κρᾰτησᾱ́σης kratēsā́sēs	κρᾰτήσᾰντος kratḗsantos		κρᾰτησᾰ́ντοιν kratēsántoin	κρᾰτησᾱ́σαιν kratēsā́sain	κρᾰτησᾰ́ντοιν kratēsántoin		κρᾰτησᾰ́ντων kratēsántōn	κρᾰτησᾱσῶν kratēsāsôn	κρᾰτησᾰ́ντων kratēsántōn
Dative		κρᾰτήσᾰντῐ kratḗsanti	κρᾰτησᾱ́σῃ kratēsā́sēi	κρᾰτήσᾰντῐ kratḗsanti		κρᾰτησᾰ́ντοιν kratēsántoin	κρᾰτησᾱ́σαιν kratēsā́sain	κρᾰτησᾰ́ντοιν kratēsántoin		κρᾰτήσᾱσῐ / κρᾰτήσᾱσῐν kratḗsāsi(n)	κρᾰτησᾱ́σαις kratēsā́sais	κρᾰτήσᾱσῐ / κρᾰτήσᾱσῐν kratḗsāsi(n)
Accusative		κρᾰτήσᾰντᾰ kratḗsanta	κρᾰτήσᾱσᾰν kratḗsāsan	κρᾰτῆσᾰν kratêsan		κρᾰτήσᾰντε kratḗsante	κρᾰτησᾱ́σᾱ kratēsā́sā	κρᾰτήσᾰντε kratḗsante		κρᾰτήσᾰντᾰς kratḗsantas	κρᾰτησᾱ́σᾱς kratēsā́sās	κρᾰτήσᾰντᾰ kratḗsanta
Vocative		κρᾰτήσᾱς kratḗsās	κρᾰτήσᾱσᾰ kratḗsāsa	κρᾰτῆσᾰν kratêsan		κρᾰτήσᾰντε kratḗsante	κρᾰτησᾱ́σᾱ kratēsā́sā	κρᾰτήσᾰντε kratḗsante		κρᾰτήσᾰντες kratḗsantes	κρᾰτήσᾱσαι kratḗsāsai	κρᾰτήσᾰντᾰ kratḗsanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κρᾰτησᾰ́ντως kratēsántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.