κρατέω

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to: navigation, search

Ancient Greek[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From κράτος ‎(krátos, “power, might”) +‎ -έω ‎(-éō, denominative verbal suffix).

Pronunciation[edit]

 

Verb[edit]

κρατέω • ‎(kratéō)

  1. I rule, command
  2. I conquer, prevail, gain the upper hand
  3. I seize, hold

Inflection[edit]

    Present: κρᾰτῶ, κρᾰτοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
present first second third second third first second third
active indicative κρᾰτῶ κρᾰτεῖς κρᾰτεῖ κρᾰτεῖτον κρᾰτεῖτον κρᾰτοῦμεν κρᾰτεῖτε κρᾰτοῦσῐ(ν)
subjunctive κρᾰτῶ κρᾰτῇς κρᾰτῇ κρᾰτῆτον κρᾰτῆτον κρᾰτῶμεν κρᾰτῆτε κρᾰτῶσῐ(ν)
optative κρᾰτοίην/
κρᾰτοῖμῐ		 κρᾰτοίης/
κρᾰτοῖς		 κρᾰτοίη/
κρᾰτοῖ		 κρᾰτοίητον/
κρᾰτοῖτον		 κρᾰτοιήτην/
κρᾰτοίτην		 κρᾰτοίημεν/
κρᾰτοῖμεν		 κρᾰτοίητε/
κρᾰτοῖτε		 κρᾰτοίησᾰν/
κρᾰτοῖεν
imperative κράτει κρᾰτείτω κρᾰτεῖτον κρᾰτείτων κρᾰτεῖτε κρᾰτούντων
middle/

passive

 indicative κρᾰτοῦμαι κρᾰτῇ/
κρᾰτεῖ		 κρᾰτεῖται κρᾰτεῖσθον κρᾰτεῖσθον κρᾰτούμεθᾰ κρᾰτεῖσθε κρᾰτοῦνται
subjunctive κρᾰτῶμαι κρᾰτῇ κρᾰτῆται κρᾰτῆσθον κρᾰτῆσθον κρᾰτώμεθᾰ κρᾰτῆσθε κρᾰτῶνται
optative κρᾰτοίμην κρᾰτοῖο κρᾰτοῖτο κρᾰτοῖσθον κρᾰτοίσθην κρᾰτοίμεθᾰ κρᾰτοῖσθε κρᾰτοῖντο
imperative κρᾰτοῦ κρᾰτείσθω κρᾰτεῖσθον κρᾰτείσθων κρᾰτεῖσθε κρᾰτείσθων
active middle/passive
infinitive κρᾰτεῖν κρᾰτεῖσθαι
participle κρᾰτῶν , κρᾰτοῦσᾰ , κρᾰτοῦν κρᾰτούμενος , κρᾰτουμένη , κρᾰτούμενον
    Present: κρᾰτέω, κρᾰτέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
present first second third second third first second third
active indicative κρᾰτέω κρᾰτέεις κρᾰτέει κρᾰτέετον κρᾰτέετον κρᾰτέομεν κρᾰτέετε κρᾰτέουσῐ(ν)
subjunctive κρᾰτέω κρᾰτέῃς κρᾰτέῃ κρᾰτέητον κρᾰτέητον κρᾰτέωμεν κρᾰτέητε κρᾰτέωσῐ(ν)
optative κρᾰτέοιμῐ κρᾰτέοις κρᾰτέοι κρᾰτέοιτον κρᾰτεοίτην κρᾰτέοιμεν κρᾰτέοιτε κρᾰτέοιεν
imperative κράτεε κρᾰτεέτω κρᾰτεετον κρᾰτεέτων κρᾰτεετε κρᾰτεόντων
middle/

passive

 indicative κρᾰτέομαι κρᾰτέει/
κρᾰτέῃ		 κρᾰτέεται κρᾰτέεσθον κρᾰτέεσθον κρᾰτεόμεθᾰ κρᾰτέεσθε κρᾰτέονται
subjunctive κρᾰτέωμαι κρᾰτέῃ κρᾰτέηται κρᾰτέησθον κρᾰτέησθον κρᾰτεώμεθᾰ κρᾰτέησθε κρᾰτέωνται
optative κρᾰτεοίμην κρᾰτέοιο κρᾰτέοιτο κρᾰτέοισθον κρᾰτεοίσθην κρᾰτεοίμεθᾰ κρᾰτέοισθε κρᾰτέοιντο
imperative κρᾰτέου κρᾰτεέσθω κρᾰτέεσθον κρᾰτεέσθων κρᾰτέεσθε κρᾰτεέσθων
active middle/passive
infinitive κρᾰτέειν κρᾰτέεσθαι
participle κρᾰτέων , κρᾰτέουσᾰ , κράτεον κρᾰτεόμενος , κρᾰτεομένη , κρᾰτεόμενον
    Imperfect: ἐκράτουν, ἐκρᾰτούμην (Contracted)
number singular dual plural
imperfect first second third second third first second third
active indicative ἐκράτουν ἐκράτεις ἐκράτει ἐκρᾰτεῖτον ἐκρᾰτείτην ἐκρᾰτοῦμεν ἐκρᾰτεῖτε ἐκράτουν
middle/
passive		 ἐκρᾰτούμην ἐκρᾰτοῦ ἐκρᾰτεῖτο ἐκρᾰτεῖσθον ἐκρᾰτείσθην ἐκρᾰτούμεθᾰ ἐκρᾰτεῖσθε ἐκρᾰτοῦντο
    Imperfect: ἐκράτεον, ἐκρᾰτεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
imperfect first second third second third first second third
active indicative ἐκράτεον ἐκράτεες ἐκράτεε ἐκρᾰτέετον ἐκρᾰτεέτην ἐκρᾰτέομεν ἐκρᾰτέετε ἐκράτεον
middle/
passive		 ἐκρᾰτεόμην ἐκρᾰτέου ἐκρᾰτέετο ἐκρᾰτέεσθον ἐκρᾰτεέσθην ἐκρᾰτεόμεθᾰ ἐκρᾰτέεσθε ἐκρᾰτέοντο
    Future: κρᾰτήσω, κρᾰτήσομαι, κρᾰτηθήσομαι
number singular dual plural
future first second third second third first second third
active indicative κρᾰτήσω κρᾰτήσεις κρᾰτήσει κρᾰτήσετον κρᾰτήσετον κρᾰτήσομεν κρᾰτήσετε κρᾰτήσουσῐ(ν)
optative κρᾰτήσοιμῐ κρᾰτήσοις κρᾰτήσοι κρᾰτήσοιτον κρᾰτησοίτην κρᾰτήσοιμεν κρᾰτήσοιτε κρᾰτήσοιεν
middle indicative κρᾰτήσομαι κρᾰτήσει/
κρᾰτήσῃ		 κρᾰτήσεται κρᾰτήσεσθον κρᾰτήσεσθον κρᾰτησόμεθᾰ κρᾰτήσεσθε κρᾰτήσονται
optative κρᾰτησοίμην κρᾰτήσοιο κρᾰτήσοιτο κρᾰτήσοισθον κρᾰτησοίσθην κρᾰτησοίμεθᾰ κρᾰτήσοισθε κρᾰτήσοιντο
passive indicative κρᾰτηθήσομαι κρᾰτηθήσει/
κρᾰτηθήσῃ		 κρᾰτηθήσεται κρᾰτηθήσεσθον κρᾰτηθήσεσθον κρᾰτηθησόμεθᾰ κρᾰτηθήσεσθε κρᾰτηθήσονται
optative κρᾰτηθησοίμην κρᾰτηθήσοιο κρᾰτηθήσοιτο κρᾰτηθήσοισθον κρᾰτηθησοίσθην κρᾰτηθησοίμεθᾰ κρᾰτηθήσοισθε κρᾰτηθήσοιντο
active middle passive
infinitive κρᾰτήσειν κρᾰτήσεσθαι κρᾰτηθήσεσθαι
participle κρᾰτήσων , κρᾰτήσουσᾰ , κράτησον κρᾰτησόμενος , κρᾰτησομένη , κρᾰτησόμενον κρᾰτηθησόμενος , κρᾰτηθησομένη , κρᾰτηθησόμενον
    Aorist: ἐκράτησα, ἐκρᾰτησάμην, ἐκρᾰτήθην
number singular dual plural
aorist first second third second third first second third
active indicative ἐκράτησα ἐκράτησας ἐκράτησε ἐκρᾰτήσατον ἐκρᾰτησάτην ἐκρᾰτήσαμεν ἐκρᾰτήσατε ἐκράτησαν
subjunctive κρᾰτήσω κρᾰτήσῃς κρᾰτήσῃ κρᾰτήσητον κρᾰτήσητον κρᾰτήσωμεν κρᾰτήσητε κρᾰτήσωσῐ(ν)
optative κρᾰτήσαιμῐ κρᾰτήσαις/
κρᾰτήσειας		 κρᾰτήσαι/
κρᾰτήσειε		 κρᾰτήσαιτον κρᾰτησαίτην κρᾰτήσαιμεν κρᾰτήσαιτε κρᾰτήσαιεν/
κρᾰτήσειαν
imperative κράτησον κρᾰτησάτω κρᾰτήσατον κρᾰτησάτων κρᾰτήσατε κρᾰτησάντων
middle indicative ἐκρᾰτησάμην ἐκρᾰτήσω ἐκρᾰτήσατο ἐκρᾰτήσασθον ἐκρᾰτησάσθην ἐκρᾰτησάμεθα ἐκρᾰτήσασθε ἐκρᾰτήσαντο
subjunctive κρᾰτήσωμαι κρᾰτήσῃ κρᾰτήσηται κρᾰτήσησθον κρᾰτήσησθον κρᾰτησώμεθα κρᾰτήσησθε κρᾰτήσωνται
optative κρᾰτησαίμην κρᾰτήσαιο κρᾰτήσαιτο κρᾰτήσαισθον κρᾰτησαίσθην κρᾰτησαίμεθα κρᾰτήσαισθε κρᾰτήσαιντο
imperative κράτησαι κρᾰτησάσθω κρᾰτήσασθον κρᾰτησάσθων κρᾰτήσασθε κρᾰτησάσθων
passive indicative ἐκρᾰτήθην ἐκρᾰτήθης ἐκρᾰτήθη ἐκρᾰτήθητον ἐκρᾰτηθήτην ἐκρᾰτήθημεν ἐκρᾰτήθητε ἐκρᾰτήθησαν
subjunctive κρᾰτηθῶ κρᾰτηθῇς κρᾰτηθῇ κρᾰτηθῆτον κρᾰτηθῆτον κρᾰτηθῶμεν κρᾰτηθῆτε κρᾰτηθῶσῐ(ν)
optative κρᾰτηθείην κρᾰτηθείης κρᾰτηθείη κρᾰτηθεῖτον/
κρᾰτηθείητον		 κρᾰτηθείτην/
κρᾰτηθειήτην		 κρᾰτηθεῖμεν/
κρᾰτηθείημεν		 κρᾰτηθεῖτε/
κρᾰτηθείητε		 κρᾰτηθεῖεν/
κρᾰτηθείησαν
imperative κρᾰτήθητῐ κρᾰτηθήτω κρᾰτήθητον κρᾰτηθήτων κρᾰτήθητε κρᾰτηθέντων
active middle passive
infinitive κράτησαι κρᾰτήσασθαι κρᾰτηθῆναι
participle m κρᾰτήσᾱς κρᾰτησάμενος κρᾰτηθείς
f κρᾰτήσᾱσα κρᾰτησαμένη κρᾰτηθεῖσα
n κράτησαν κρᾰτησάμενον κρᾰτηθέν
    Perfect: κεκράτηκα, κεκράτημαι
number singular dual plural
perfect first second third second third first second third
active indicative κεκράτηκα κεκράτηκας κεκράτηκε κεκρατήκατον κεκρατήκατον κεκρατήκαμεν κεκρατήκατε κεκρατήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκρατηκὼς ὦ/
κεκρατήκω		 κεκρατηκὼς ᾖς/
κεκρατήκῃς		 κεκρατηκὼς ᾖ/
κεκρατήκῃ		 κεκρατηκότε ἦτον/
κεκρατήκητον		 κεκρατηκότε ἦτον/
κεκρατήκητον		 κεκρατηκότες ὦμεν/
κεκρατήκωμεν		 κεκρατηκότες ἦτε/
κεκρατήκητε		 κεκρατηκότες ὦσῐ(ν)/
κεκρατήκωσῐ(ν)
optative κεκρατηκὼς εἴην/
κεκρατήκοιμῐ/
κεκρατηκοίην		 κεκρατηκὼς εἴης/
κεκρατήκοις/
κεκρατηκοίης		 κεκρατηκὼς εἴη/
κεκρατήκοι/
κεκρατηκοίη		 κεκρατηκότε εἴητον/
κεκρατηκότε εἶτον/
κεκρατήκοιτον		 κεκρατηκὀτε εἰήτην/
κεκρατηκότε εἴτην/
κεκρατηκοίτην		 κεκρατηκότες εἴημεν/
κεκρατηκότες εἶμεν/
κεκρατήκοιμεν		 κεκρατηκότες εἴητε/
κεκρατηκότες εἶτε/
κεκρατήκοιτε		 κεκρατηκότες εἴησαν/
κεκρατηκότε εἶεν/
κεκρατήκοιεν
imperative κεκρατηκὼς ἴσθῐ κεκρατηκὼς ἔστω κεκρατηκότε ἔστον κεκρατηκότε ἔστων κεκρατηκότες ἔστε κεκρατηκότες ὄντων
middle/

passive

 indicative κεκράτημαι κεκράτησαι κεκράτηται κεκράτησθον κεκράτησθον κεκρατήμεθα κεκράτησθε κεκράτηνται
subjunctive κεκρατημένος ὦ κεκρατημένος ᾖς κεκρατημένος ᾖ κεκρατημένω ἦτον κεκρατημένω ἦτον κεκρατημένοι ὦμεν κεκρατημένοι ἦτε κεκρατημένοι ὦσῐ
optative κεκρατημένος εἴην κεκρατημένος εἴης κεκρατημένος εἴη κεκρατημένοι εἴητον/
κεκρατημένοι εἶτον		 κεκρατημένω εἰήτην/
κεκρατημένω εἴτην		 κεκρατημένοι εἴημεν/
κεκρατημένοι εἶμεν		 κεκρατημένοι εἴητε/
κεκρατημένοι εἶτε		 κεκρατημένοι εἴησαν/
κεκρατημένοι εἶεν
imperative κεκράτησο κεκρατήσθω κεκράτησθον κεκρατήσθων κεκράτησθε κεκρατήσθων
active middle/passive
infinitive κεκρατηκέναι κεκρατῆσθαι
participle κεκρατηκώς , κεκρατηκυῖα , κεκρατηκός κεκρατημένος , κεκρατημένη , κεκρατημένον

Derived terms[edit]

Terms derived from κρατέω

Related terms[edit]

References[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=κρατέω&oldid=39663837"