κωλάρα

Greek

Etymology

κωλ- (kol-) +‎ -άρα (-ára)

Pronunciation

• IPA^(key): /koˈlaɾa/

Noun

κωλάρα • (kolára) f (plural κωλάρες)

1. (vulgar, colloquial) Augmentative of κώλος (kólos)

Declension

declension of κωλάρα

case     \     number	singular	plural
nominative	κωλάρα •	κωλάρες •
genitive	κωλάρας •	—
accusative	κωλάρα •	κωλάρες •
vocative	κωλάρα •	κωλάρες •