μονόκλινος

Greek

Adjective

μονόκλινος • (monóklinos) m (feminine μονόκλινη, neuter μονόκλινο)

1. single (especially of a single room)

Declension

Declension of μονόκλινος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μονόκλινος •	μονόκλινη •	μονόκλινο •	μονόκλινοι •	μονόκλινες •	μονόκλινα •
genitive	μονόκλινου •	μονόκλινης •	μονόκλινου •	μονόκλινων •	μονόκλινων •	μονόκλινων •
accusative	μονόκλινο •	μονόκλινη •	μονόκλινο •	μονόκλινους •	μονόκλινες •	μονόκλινα •
vocative	μονόκλινε •	μονόκλινη •	μονόκλινο •	μονόκλινοι •	μονόκλινες •	μονόκλινα •

Related terms

• μονόκλινο n (monóklino, “single room”)
• δίκλινο n (díklino, “double room”)
• δίκλινος (díklinos, “double”)