μυτούλα

Greek

Etymology

μύτη (mýti) +‎ -ούλα (-oúla).

Pronunciation

• IPA^(key): /miˈtula/
• Hyphenation: μυ‧τού‧λα

Noun

μυτούλα • (mytoúla) f (plural μυτούλες)

1. Diminutive of μύτη (mýti, “nose”)

Declension

declension of μυτούλα

case     \     number	singular	plural
nominative	μυτούλα •	μυτούλες •
genitive	μυτούλας •	—
accusative	μυτούλα •	μυτούλες •
vocative	μυτούλα •	μυτούλες •

Synonyms

• μυτάκι n (mytáki)
• μυτίτσα f (mytítsa)

Antonyms

• μυτάρα f (mytára) (augmentative)