νυγείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ny.ɡěːs/ → /nyˈʝis/ → /niˈʝis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ny.ɡěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nyˈɡis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /nyˈʝis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nyˈʝis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /niˈʝis/

Participle

νῠγείς • (nugeís) m (feminine νῠγεῖσᾰ, neuter νῠγέν); first/third declension

1. aorist passive participle of νῠ́σσω (nússō)

Declension

First and third declension of νῠγείς; νῠγεῖσᾰ; νῠγέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νῠγείς nugeís	νῠγεῖσᾰ nugeîsa	νῠγέν nugén		νῠγέντε nugénte	νῠγείσᾱ nugeísā	νῠγέντε nugénte		νῠγέντες nugéntes	νῠγεῖσαι nugeîsai	νῠγέντᾰ nugénta
Genitive		νῠγέντος nugéntos	νῠγείσης nugeísēs	νῠγέντος nugéntos		νῠγέντοιν nugéntoin	νῠγείσαιν nugeísain	νῠγέντοιν nugéntoin		νῠγέντων nugéntōn	νῠγεισῶν nugeisôn	νῠγέντων nugéntōn
Dative		νῠγέντῐ nugénti	νῠγείσῃ nugeísēi	νῠγέντῐ nugénti		νῠγέντοιν nugéntoin	νῠγείσαιν nugeísain	νῠγέντοιν nugéntoin		νῠγεῖσῐ / νῠγεῖσῐν nugeîsi(n)	νῠγείσαις nugeísais	νῠγεῖσῐ / νῠγεῖσῐν nugeîsi(n)
Accusative		νῠγέντᾰ nugénta	νῠγεῖσᾰν nugeîsan	νῠγέν nugén		νῠγέντε nugénte	νῠγείσᾱ nugeísā	νῠγέντε nugénte		νῠγέντᾰς nugéntas	νῠγείσᾱς nugeísās	νῠγέντᾰ nugénta
Vocative		νῠγείς nugeís	νῠγεῖσᾰ nugeîsa	νῠγέν nugén		νῠγέντε nugénte	νῠγείσᾱ nugeísā	νῠγέντε nugénte		νῠγέντες nugéntes	νῠγεῖσαι nugeîsai	νῠγέντᾰ nugénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		νῠγέντως nugéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.