νύσσων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nýs.sɔːn/ → /ˈnys.son/ → /ˈni.son/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nýs.sɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈnys.son/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈnys.son/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈnys.son/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈni.son/

Participle

νύσσων • (nússōn) m (feminine νῠ́σσουσᾰ, neuter νῠ́σσον); first/third declension

1. present active participle of νύσσω (nússō)

Declension

First and third declension of νῠ́σσων; νῠ́σσουσᾰ; νῠ́σσον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νῠ́σσων nússōn	νῠ́σσουσᾰ nússousa	νῠ́σσον nússon		νῠ́σσοντε nússonte	νῠσσούσᾱ nussoúsā	νῠ́σσοντε nússonte		νῠ́σσοντες nússontes	νῠ́σσουσαι nússousai	νῠ́σσοντᾰ nússonta
Genitive		νῠ́σσοντος nússontos	νῠσσούσης nussoúsēs	νῠ́σσοντος nússontos		νῠσσόντοιν nussóntoin	νῠσσούσαιν nussoúsain	νῠσσόντοιν nussóntoin		νῠσσόντων nussóntōn	νῠσσουσῶν nussousôn	νῠσσόντων nussóntōn
Dative		νῠ́σσοντῐ nússonti	νῠσσούσῃ nussoúsēi	νῠ́σσοντῐ nússonti		νῠσσόντοιν nussóntoin	νῠσσούσαιν nussoúsain	νῠσσόντοιν nussóntoin		νῠ́σσουσῐ / νῠ́σσουσῐν nússousi(n)	νῠσσούσαις nussoúsais	νῠ́σσουσῐ / νῠ́σσουσῐν nússousi(n)
Accusative		νῠ́σσοντᾰ nússonta	νῠ́σσουσᾰν nússousan	νῠ́σσον nússon		νῠ́σσοντε nússonte	νῠσσούσᾱ nussoúsā	νῠ́σσοντε nússonte		νῠ́σσοντᾰς nússontas	νῠσσούσᾱς nussoúsās	νῠ́σσοντᾰ nússonta
Vocative		νῠ́σσων nússōn	νῠ́σσουσᾰ nússousa	νῠ́σσον nússon		νῠ́σσοντε nússonte	νῠσσούσᾱ nussoúsā	νῠ́σσοντε nússonte		νῠ́σσοντες nússontes	νῠ́σσουσαι nússousai	νῠ́σσοντᾰ nússonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		νῠσσόντως nussóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.