ξυμβεβηκώς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksym.be.bɛː.kɔ̌ːs/ → /ksym.be.βiˈkos/ → /ksim.be.viˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksym.be.bɛː.kɔ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksym.be.be̝ˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksym.be.βiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksym.be.viˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksim.be.viˈkos/

Participle

ξυμβεβηκώς • (xumbebēkṓs) m (feminine ξυμβεβηκυῖᾰ, neuter ξυμβεβηκός); first/third declension

1. perfect active participle of ξυμβαίνω (xumbaínō)

Declension

First and third declension of ξυμβεβηκώς; ξυμβεβηκυῖᾰ; ξυμβεβηκός (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ξυμβεβηκώς xumbebēkṓs	ξυμβεβηκυῖᾰ xumbebēkuîa	ξυμβεβηκός xumbebēkós		ξυμβεβηκότε xumbebēkóte	ξυμβεβηκυίᾱ xumbebēkuíā	ξυμβεβηκότε xumbebēkóte		ξυμβεβηκότες xumbebēkótes	ξυμβεβηκυῖαι xumbebēkuîai	ξυμβεβηκότᾰ xumbebēkóta
Genitive		ξυμβεβηκότος xumbebēkótos	ξυμβεβηκυίᾱς xumbebēkuíās	ξυμβεβηκότος xumbebēkótos		ξυμβεβηκότοιν xumbebēkótoin	ξυμβεβηκυίαιν xumbebēkuíain	ξυμβεβηκότοιν xumbebēkótoin		ξυμβεβηκότων xumbebēkótōn	ξυμβεβηκυιῶν xumbebēkuiôn	ξυμβεβηκότων xumbebēkótōn
Dative		ξυμβεβηκότῐ xumbebēkóti	ξυμβεβηκυίᾳ xumbebēkuíāi	ξυμβεβηκότῐ xumbebēkóti		ξυμβεβηκότοιν xumbebēkótoin	ξυμβεβηκυίαιν xumbebēkuíain	ξυμβεβηκότοιν xumbebēkótoin		ξυμβεβηκόσῐ / ξυμβεβηκόσῐν xumbebēkósi(n)	ξυμβεβηκυίαις xumbebēkuíais	ξυμβεβηκόσῐ / ξυμβεβηκόσῐν xumbebēkósi(n)
Accusative		ξυμβεβηκότᾰ xumbebēkóta	ξυμβεβηκυῖᾰν xumbebēkuîan	ξυμβεβηκός xumbebēkós		ξυμβεβηκότε xumbebēkóte	ξυμβεβηκυίᾱ xumbebēkuíā	ξυμβεβηκότε xumbebēkóte		ξυμβεβηκότᾰς xumbebēkótas	ξυμβεβηκυίᾱς xumbebēkuíās	ξυμβεβηκότᾰ xumbebēkóta
Vocative		ξυμβεβηκώς xumbebēkṓs	ξυμβεβηκυῖᾰ xumbebēkuîa	ξυμβεβηκός xumbebēkós		ξυμβεβηκότε xumbebēkóte	ξυμβεβηκυίᾱ xumbebēkuíā	ξυμβεβηκότε xumbebēkóte		ξυμβεβηκότες xumbebēkótes	ξυμβεβηκυῖαι xumbebēkuîai	ξυμβεβηκότᾰ xumbebēkóta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ξυμβεβηκότως xumbebēkótōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.