παραμείναιμι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.měː.nai̯.mi/ → /pa.raˈmi.nɛ.mi/ → /pa.raˈmi.ne.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.měː.nai̯.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈmi.nɛ.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈmi.nɛ.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈmi.ne.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈmi.ne.mi/

Verb

πᾰρᾰμείναιμῐ • (parameínaimi)

1. first-person singular aorist active optative of παραμένω (paraménō)