παρασκευαζόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ras.keu̯.az.dó.me.nos/ → /pa.ras.ce.βaˈzo.me.nos/ → /pa.ras.ce.vaˈzo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ras.keu̯.az.dó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ras.ke.waˈzo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ras.ce.βaˈzo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ras.ce.vaˈzo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ras.ce.vaˈzo.me.nos/

Participle

πᾰρασκευαζόμενος • (paraskeuazómenos) m (feminine πᾰρασκευαζομένη, neuter πᾰρασκευαζόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of παρασκευάζω (paraskeuázō)

Declension

First and second declension of πᾰρᾰσκευᾰζόμενος; πᾰρᾰσκευᾰζομένη; πᾰρᾰσκευᾰζόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πᾰρᾰσκευᾰζόμενος paraskeuazómenos	πᾰρᾰσκευᾰζομένη paraskeuazoménē	πᾰρᾰσκευᾰζόμενον paraskeuazómenon		πᾰρᾰσκευᾰζομένω paraskeuazoménō	πᾰρᾰσκευᾰζομένᾱ paraskeuazoménā	πᾰρᾰσκευᾰζομένω paraskeuazoménō		πᾰρᾰσκευᾰζόμενοι paraskeuazómenoi	πᾰρᾰσκευᾰζόμεναι paraskeuazómenai	πᾰρᾰσκευᾰζόμενᾰ paraskeuazómena
Genitive		πᾰρᾰσκευᾰζομένου paraskeuazoménou	πᾰρᾰσκευᾰζομένης paraskeuazoménēs	πᾰρᾰσκευᾰζομένου paraskeuazoménou		πᾰρᾰσκευᾰζομένοιν paraskeuazoménoin	πᾰρᾰσκευᾰζομέναιν paraskeuazoménain	πᾰρᾰσκευᾰζομένοιν paraskeuazoménoin		πᾰρᾰσκευᾰζομένων paraskeuazoménōn	πᾰρᾰσκευᾰζομένων paraskeuazoménōn	πᾰρᾰσκευᾰζομένων paraskeuazoménōn
Dative		πᾰρᾰσκευᾰζομένῳ paraskeuazoménōi	πᾰρᾰσκευᾰζομένῃ paraskeuazoménēi	πᾰρᾰσκευᾰζομένῳ paraskeuazoménōi		πᾰρᾰσκευᾰζομένοιν paraskeuazoménoin	πᾰρᾰσκευᾰζομέναιν paraskeuazoménain	πᾰρᾰσκευᾰζομένοιν paraskeuazoménoin		πᾰρᾰσκευᾰζομένοις paraskeuazoménois	πᾰρᾰσκευᾰζομέναις paraskeuazoménais	πᾰρᾰσκευᾰζομένοις paraskeuazoménois
Accusative		πᾰρᾰσκευᾰζόμενον paraskeuazómenon	πᾰρᾰσκευᾰζομένην paraskeuazoménēn	πᾰρᾰσκευᾰζόμενον paraskeuazómenon		πᾰρᾰσκευᾰζομένω paraskeuazoménō	πᾰρᾰσκευᾰζομένᾱ paraskeuazoménā	πᾰρᾰσκευᾰζομένω paraskeuazoménō		πᾰρᾰσκευᾰζομένους paraskeuazoménous	πᾰρᾰσκευᾰζομένᾱς paraskeuazoménās	πᾰρᾰσκευᾰζόμενᾰ paraskeuazómena
Vocative		πᾰρᾰσκευᾰζόμενε paraskeuazómene	πᾰρᾰσκευᾰζομένη paraskeuazoménē	πᾰρᾰσκευᾰζόμενον paraskeuazómenon		πᾰρᾰσκευᾰζομένω paraskeuazoménō	πᾰρᾰσκευᾰζομένᾱ paraskeuazoménā	πᾰρᾰσκευᾰζομένω paraskeuazoménō		πᾰρᾰσκευᾰζόμενοι paraskeuazómenoi	πᾰρᾰσκευᾰζόμεναι paraskeuazómenai	πᾰρᾰσκευᾰζόμενᾰ paraskeuazómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πᾰρᾰσκευᾰζομένως paraskeuazoménōs				πᾰρᾰσκευᾰζομενώτερος paraskeuazomenṓteros				πᾰρᾰσκευᾰζομενώτᾰτος paraskeuazomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.