παριών

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ri.ɔ̌ːn/ → /pa.riˈon/ → /pa.riˈon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ri.ɔ̌ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.riˈon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.riˈon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.riˈon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.riˈon/

Participle

πᾰρῐών • (pariṓn) m (feminine πᾰρῐοῦσᾰ, neuter πᾰρῐόν); first/third declension

1. present active participle of πάρειμι (páreimi)

Declension

First and third declension of πᾰρῐών; πᾰρῐοῦσᾰ; πᾰρῐόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πᾰρῐών pariṓn	πᾰρῐοῦσᾰ parioûsa	πᾰρῐόν parión		πᾰρῐόντε pariónte	πᾰρῐούσᾱ parioúsā	πᾰρῐόντε pariónte		πᾰρῐόντες parióntes	πᾰρῐοῦσαι parioûsai	πᾰρῐόντᾰ pariónta
Genitive		πᾰρῐόντος parióntos	πᾰρῐούσης parioúsēs	πᾰρῐόντος parióntos		πᾰρῐόντοιν parióntoin	πᾰρῐούσαιν parioúsain	πᾰρῐόντοιν parióntoin		πᾰρῐόντων parióntōn	πᾰρῐουσῶν pariousôn	πᾰρῐόντων parióntōn
Dative		πᾰρῐόντῐ pariónti	πᾰρῐούσῃ parioúsēi	πᾰρῐόντῐ pariónti		πᾰρῐόντοιν parióntoin	πᾰρῐούσαιν parioúsain	πᾰρῐόντοιν parióntoin		πᾰρῐοῦσῐ / πᾰρῐοῦσῐν parioûsi(n)	πᾰρῐούσαις parioúsais	πᾰρῐοῦσῐ / πᾰρῐοῦσῐν parioûsi(n)
Accusative		πᾰρῐόντᾰ pariónta	πᾰρῐοῦσᾰν parioûsan	πᾰρῐόν parión		πᾰρῐόντε pariónte	πᾰρῐούσᾱ parioúsā	πᾰρῐόντε pariónte		πᾰρῐόντᾰς parióntas	πᾰρῐούσᾱς parioúsās	πᾰρῐόντᾰ pariónta
Vocative		πᾰρῐών pariṓn	πᾰρῐοῦσᾰ parioûsa	πᾰρῐόν parión		πᾰρῐόντε pariónte	πᾰρῐούσᾱ parioúsā	πᾰρῐόντε pariónte		πᾰρῐόντες parióntes	πᾰρῐοῦσαι parioûsai	πᾰρῐόντᾰ pariónta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πᾰρῐόντως parióntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.