πειθομέναις

See also: πειθομέναιν and πειθόμεναι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peː.tʰo.mé.nai̯s/ → /pi.θoˈme.nɛs/ → /pi.θoˈme.nes/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰo.mé.nai̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.tʰoˈme.nɛs/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.θoˈme.nɛs/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.θoˈme.nes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.θoˈme.nes/

Participle

πειθομέναις • (peithoménais)

1. dative plural feminine of πειθόμενος (peithómenos)