πειθομένας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peː.tʰo.mé.naːs/ → /pi.θoˈme.nas/ → /pi.θoˈme.nas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰo.mé.naːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.tʰoˈme.nas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.θoˈme.nas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.θoˈme.nas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.θoˈme.nas/

Participle

πειθομένᾱς • (peithoménās)

1. accusative plural feminine of πειθόμενος (peithómenos)