πειθομένῃ

See also: πειθομένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peː.tʰo.mé.nɛːi̯/ → /pi.θoˈme.ni/ → /pi.θoˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰo.mé.nɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.tʰoˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.θoˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.θoˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.θoˈme.ni/

Participle

πειθομένῃ • (peithoménēi)

1. dative singular feminine of πειθόμενος (peithómenos)