πεπεισμένων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.peːz.mé.nɔːn/ → /pe.pizˈme.non/ → /pe.pizˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.peːz.mé.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.pizˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.pizˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.pizˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.pizˈme.non/

Participle

πεπεισμένων • (pepeisménōn)

1. genitive plural masculine/feminine/neuter of πεπεισμένος (pepeisménos)

Greek

Alternative forms

• πεισμένων (peisménon) (more common)

Pronunciation

• IPA^(key): /pepiˈzmenon/
• Hyphenation: πε‧πει‧σμέ‧νων

Participle

πεπεισμένων • (pepeisménon)

1. Genitive masculine, feminine and neuter plural form of πεπεισμένος (pepeisménos).