περιτυχόντες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.ty.kʰón.tes/ → /pe.ri.tyˈxon.tes/ → /pe.ri.tiˈxon.des/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.ty.kʰón.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.tyˈkʰon.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.tyˈxon.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.tyˈxon.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.tiˈxon.des/

Participle

περῐτῠχόντες • (peritukhóntes)

1. masculine nominative/vocative plural of περιτυχών (peritukhṓn)