πετροκατοίκητα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.tro.ka.tǒi̯.kɛː.ta/ → /pe.tro.kaˈty.ci.ta/ → /pe.tro.kaˈti.ci.ta/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.tro.ka.tǒi̯.kɛː.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.tro.kaˈty.ke̝.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.tro.kaˈty.ci.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.tro.kaˈty.ci.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.tro.kaˈti.ci.ta/

Adjective

πετροκᾰτοίκητᾰ • (petrokatoíkēta)

1. neuter nominative/accusative/vocative plural of πετροκατοίκητος (petrokatoíkētos)