πηγάνινος

Ancient Greek

Etymology

From πήγανον (pḗganon, “rue”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɛː.ɡá.ni.nos/ → /piˈɣa.ni.nos/ → /piˈɣa.ni.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pɛː.ɡá.ni.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe̝ˈɡa.ni.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈɣa.ni.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈɣa.ni.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈɣa.ni.nos/

Adjective

πηγάνῐνος • (pēgáninos) m (feminine πηγανῐ́νη, neuter πηγάνῐνον); first/second declension

1. of rue

Inflection

First and second declension of πηγάνῐνος; πηγανῐ́νη; πηγάνῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πηγάνῐνος pēgáninos	πηγανῐ́νη pēganínē	πηγάνῐνον pēgáninon		πηγανῐ́νω pēganínō	πηγανῐ́νᾱ pēganínā	πηγανῐ́νω pēganínō		πηγάνῐνοι pēgáninoi	πηγάνῐναι pēgáninai	πηγάνῐνᾰ pēgánina
Genitive		πηγανῐ́νου pēganínou	πηγανῐ́νης pēganínēs	πηγανῐ́νου pēganínou		πηγανῐ́νοιν pēganínoin	πηγανῐ́ναιν pēganínain	πηγανῐ́νοιν pēganínoin		πηγανῐ́νων pēganínōn	πηγανῐ́νων pēganínōn	πηγανῐ́νων pēganínōn
Dative		πηγανῐ́νῳ pēganínōi	πηγανῐ́νῃ pēganínēi	πηγανῐ́νῳ pēganínōi		πηγανῐ́νοιν pēganínoin	πηγανῐ́ναιν pēganínain	πηγανῐ́νοιν pēganínoin		πηγανῐ́νοις pēganínois	πηγανῐ́ναις pēganínais	πηγανῐ́νοις pēganínois
Accusative		πηγάνῐνον pēgáninon	πηγανῐ́νην pēganínēn	πηγάνῐνον pēgáninon		πηγανῐ́νω pēganínō	πηγανῐ́νᾱ pēganínā	πηγανῐ́νω pēganínō		πηγανῐ́νους pēganínous	πηγανῐ́νᾱς pēganínās	πηγάνῐνᾰ pēgánina
Vocative		πηγάνῐνε pēgánine	πηγανῐ́νη pēganínē	πηγάνῐνον pēgáninon		πηγανῐ́νω pēganínō	πηγανῐ́νᾱ pēganínā	πηγανῐ́νω pēganínō		πηγάνῐνοι pēgáninoi	πηγάνῐναι pēgáninai	πηγάνῐνᾰ pēgánina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πηγανῐ́νως pēganínōs				πηγανῐνώτερος pēganinṓteros				πηγανῐνώτᾰτος pēganinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “πηγάνινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πηγάνινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette