πλεῖος

Ancient Greek

Alternative forms

• πλέως (pléōs) — Attic
• πλέος (pléos) — Ionic

Etymology

From Proto-Indo-European *pleh₁- (“fill”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plêː.os/ → /ˈpli.os/ → /ˈpli.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plêː.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpli.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpli.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpli.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpli.os/

Adjective

πλεῖος • (pleîos) m (feminine πλείη, neuter πλεῖον); first/second declension

1. full

Declension

First and second declension of πλεῖος; πλείη; πλεῖον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πλεῖος pleîos	πλείη pleíē	πλεῖον pleîon		πλείω pleíō	πλείᾱ pleíā	πλείω pleíō		πλεῖοι pleîoi	πλεῖαι pleîai	πλεῖᾰ pleîa
Genitive		πλείου / πλειοῖο / πλείοιο / πλειόο / πλείοο pleíou / pleioîo / pleíoio / pleióo / pleíoo	πλείης pleíēs	πλείου / πλειοῖο / πλείοιο / πλειόο / πλείοο pleíou / pleioîo / pleíoio / pleióo / pleíoo		πλείοιῐν pleíoiin	πλείαιν / πλείαιῐν / πλείῃῐν pleíai(i)n / pleíēiin	πλείοιῐν pleíoiin		πλείων pleíōn	πλειᾱ́ων / πλειέ͜ων / πλειῶν pleiā́ōn / pleié͜ōn / pleiôn	πλείων pleíōn
Dative		πλείῳ pleíōi	πλείῃ pleíēi	πλείῳ pleíōi		πλείοιῐν pleíoiin	πλείαιν / πλείαιῐν / πλείῃῐν pleíai(i)n / pleíēiin	πλείοιῐν pleíoiin		πλείοισῐ / πλείοισῐν / πλείοις pleíoisi(n) / pleíois	πλείῃσῐ / πλείῃσῐν / πλείῃς / πλείαις pleíēisi(n) / pleíēis / pleíais	πλείοισῐ / πλείοισῐν / πλείοις pleíoisi(n) / pleíois
Accusative		πλεῖον pleîon	πλείην pleíēn	πλεῖον pleîon		πλείω pleíō	πλείᾱ pleíā	πλείω pleíō		πλείους pleíous	πλείᾱς pleíās	πλεῖᾰ pleîa
Vocative		πλεῖε pleîe	πλείη pleíē	πλεῖον pleîon		πλείω pleíō	πλείᾱ pleíā	πλείω pleíō		πλεῖοι pleîoi	πλεῖαι pleîai	πλεῖᾰ pleîa
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πλείως pleíōs				πλειότερος pleióteros				πλειότᾰτος pleiótatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

References

• “πλεῖος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press