πραματευτής

Greek

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek πραγματευτής (pragmateutḗs).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾa.ma.tɛf.ˈtis/

Noun

πραματευτής • (pramateftís) m (plural πραματευτάδες)

1. peddler, hawker

Declension

Declension of πραματευτής

	singular	plural
nominative	πραματευτής •	πραματευτές •,  πραματευτάδες •
genitive	πραματευτή •	πραματευτών •,  πραματευτάδων •
accusative	πραματευτή •	πραματευτές •,  πραματευτάδες •
vocative	πραματευτή •	πραματευτές •,  πραματευτάδες •
The second form of plural -άδες, colloquial, demotic, sometimes ironic.

Synonyms

• γυρολόγος m (gyrológos)

Related terms

• πραμάτεια f (pramáteia, “goods, merchandise”)