προελθόντος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.el.tʰón.tos/ → /pro.elˈθon.tos/ → /pro.elˈθon.dos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.el.tʰón.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.elˈtʰon.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.elˈθon.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.elˈθon.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.elˈθon.dos/

Participle

προελθόντος • (proelthóntos)

1. masculine/neuter genitive singular of προελθών (proelthṓn)