σελίνινος

Ancient Greek

Etymology

From σέλῑνον (sélīnon, “celery”) +‎ -ῐνος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /se.lǐː.ni.nos/ → /seˈli.ni.nos/ → /seˈli.ni.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /se.lǐː.ni.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /seˈli.ni.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /seˈli.ni.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /seˈli.ni.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /seˈli.ni.nos/

Adjective

σελῑ́νῐνος • (selī́ninos) m (feminine σελῑνῐ́νη, neuter σελῑ́νῐνον); first/second declension

1. made of celery

Inflection

First and second declension of σελῑ́νῐνος; σελῑνῐ́νη; σελῑ́νῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σελῑ́νῐνος selī́ninos	σελῑνῐ́νη selīnínē	σελῑ́νῐνον selī́ninon		σελῑνῐ́νω selīnínō	σελῑνῐ́νᾱ selīnínā	σελῑνῐ́νω selīnínō		σελῑ́νῐνοι selī́ninoi	σελῑ́νῐναι selī́ninai	σελῑ́νῐνᾰ selī́nina
Genitive		σελῑνῐ́νου selīnínou	σελῑνῐ́νης selīnínēs	σελῑνῐ́νου selīnínou		σελῑνῐ́νοιν selīnínoin	σελῑνῐ́ναιν selīnínain	σελῑνῐ́νοιν selīnínoin		σελῑνῐ́νων selīnínōn	σελῑνῐ́νων selīnínōn	σελῑνῐ́νων selīnínōn
Dative		σελῑνῐ́νῳ selīnínōi	σελῑνῐ́νῃ selīnínēi	σελῑνῐ́νῳ selīnínōi		σελῑνῐ́νοιν selīnínoin	σελῑνῐ́ναιν selīnínain	σελῑνῐ́νοιν selīnínoin		σελῑνῐ́νοις selīnínois	σελῑνῐ́ναις selīnínais	σελῑνῐ́νοις selīnínois
Accusative		σελῑ́νῐνον selī́ninon	σελῑνῐ́νην selīnínēn	σελῑ́νῐνον selī́ninon		σελῑνῐ́νω selīnínō	σελῑνῐ́νᾱ selīnínā	σελῑνῐ́νω selīnínō		σελῑνῐ́νους selīnínous	σελῑνῐ́νᾱς selīnínās	σελῑ́νῐνᾰ selī́nina
Vocative		σελῑ́νῐνε selī́nine	σελῑνῐ́νη selīnínē	σελῑ́νῐνον selī́ninon		σελῑνῐ́νω selīnínō	σελῑνῐ́νᾱ selīnínā	σελῑνῐ́νω selīnínō		σελῑ́νῐνοι selī́ninoi	σελῑ́νῐναι selī́ninai	σελῑ́νῐνᾰ selī́nina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σελῑνῐ́νως selīnínōs				σελῑνῐνώτερος selīninṓteros				σελῑνῐνώτᾰτος selīninṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “σελίνινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σελίνινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette