συγκειμένων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.keː.mé.nɔːn/ → /syɲ.ɟiˈme.non/ → /siɲ.ɟiˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.keː.mé.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kiˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syɲ.ɟiˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syɲ.ɟiˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siɲ.ɟiˈme.non/

Participle

συγκειμένων • (sunkeiménōn)

1. masculine/feminine/neuter genitive plural of συγκείμενος (sunkeímenos)