συγκειμένῃ

See also: συγκειμένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.keː.mé.nɛːi̯/ → /syɲ.ɟiˈme.ni/ → /siɲ.ɟiˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.keː.mé.nɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kiˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syɲ.ɟiˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syɲ.ɟiˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siɲ.ɟiˈme.ni/

Participle

συγκειμένῃ • (sunkeiménēi)

1. feminine dative singular of συγκείμενος (sunkeímenos)