συνοδευτικός

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learnedly from συνοδεύ(ω) (synodév(o)) +‎ -τικός (-tikós).[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /si.no.ðe.ftiˈkos/
  • Hyphenation: συ‧νο‧δευ‧τι‧κός

Adjective

[edit]

συνοδευτικός • (synodeftikós) m (feminine συνοδευτική, neuter συνοδευτικό)

  1. accompanying

Declension

[edit]
Declension of συνοδευτικός
number 
case \ gender  		singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative συνοδευτικός • συνοδευτική • συνοδευτικό • συνοδευτικοί • συνοδευτικές • συνοδευτικά •
genitive συνοδευτικού • συνοδευτικής • συνοδευτικού • συνοδευτικών • συνοδευτικών • συνοδευτικών •
accusative συνοδευτικό • συνοδευτική • συνοδευτικό • συνοδευτικούς • συνοδευτικές • συνοδευτικά •
vocative συνοδευτικέ • συνοδευτική • συνοδευτικό • συνοδευτικοί • συνοδευτικές • συνοδευτικά •
[edit]

References

[edit]
  1. ^ συνοδευτικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=συνοδευτικός&oldid=81014639"