σχίνινος

Ancient Greek

Etymology

From σχῖνος (skhînos, “lentisk”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰí.ni.nos/ → /ˈsçi.ni.nos/ → /ˈsçi.ni.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰí.ni.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈskʰi.ni.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsçi.ni.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsçi.ni.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsçi.ni.nos/

Adjective

σχίνῐνος • (skhíninos) m (feminine σχινῐ́νη, neuter σχίνῐνον); first/second declension

1. made of lentisk

Inflection

First and second declension of σχίνῐνος; σχινῐ́νη; σχίνῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σχίνῐνος skhíninos	σχινῐ́νη skhinínē	σχίνῐνον skhíninon		σχινῐ́νω skhinínō	σχινῐ́νᾱ skhinínā	σχινῐ́νω skhinínō		σχίνῐνοι skhíninoi	σχίνῐναι skhíninai	σχίνῐνᾰ skhínina
Genitive		σχινῐ́νου skhinínou	σχινῐ́νης skhinínēs	σχινῐ́νου skhinínou		σχινῐ́νοιν skhinínoin	σχινῐ́ναιν skhinínain	σχινῐ́νοιν skhinínoin		σχινῐ́νων skhinínōn	σχινῐ́νων skhinínōn	σχινῐ́νων skhinínōn
Dative		σχινῐ́νῳ skhinínōi	σχινῐ́νῃ skhinínēi	σχινῐ́νῳ skhinínōi		σχινῐ́νοιν skhinínoin	σχινῐ́ναιν skhinínain	σχινῐ́νοιν skhinínoin		σχινῐ́νοις skhinínois	σχινῐ́ναις skhinínais	σχινῐ́νοις skhinínois
Accusative		σχίνῐνον skhíninon	σχινῐ́νην skhinínēn	σχίνῐνον skhíninon		σχινῐ́νω skhinínō	σχινῐ́νᾱ skhinínā	σχινῐ́νω skhinínō		σχινῐ́νους skhinínous	σχινῐ́νᾱς skhinínās	σχίνῐνᾰ skhínina
Vocative		σχίνῐνε skhínine	σχινῐ́νη skhinínē	σχίνῐνον skhíninon		σχινῐ́νω skhinínō	σχινῐ́νᾱ skhinínā	σχινῐ́νω skhinínō		σχίνῐνοι skhíninoi	σχίνῐναι skhíninai	σχίνῐνᾰ skhínina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σχινῐ́νως skhinínōs				σχινῐνώτερος skhininṓteros				σχινῐνώτᾰτος skhininṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “σχίνινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σχίνινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette