σχιστός

Ancient Greek

Etymology

From σχῐ́ζω (skhízō, “to split, cleave”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰis.tós/ → /sçisˈtos/ → /sçisˈtos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰis.tós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skʰisˈtos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sçisˈtos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sçisˈtos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sçisˈtos/

Adjective

σχῐστός • (skhistós) m (feminine σχῐστή, neuter σχῐστόν); first/second declension

1. cloven, divided
2. that may be split or cleft; divisible

Inflection

First and second declension of σχῐστός; σχῐστή; σχῐστόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σχῐστός skhistós	σχῐστή skhistḗ	σχῐστόν skhistón		σχῐστώ skhistṓ	σχῐστᾱ́ skhistā́	σχῐστώ skhistṓ		σχῐστοί skhistoí	σχῐσταί skhistaí	σχῐστᾰ́ skhistá
Genitive		σχῐστοῦ skhistoû	σχῐστῆς skhistês	σχῐστοῦ skhistoû		σχῐστοῖν skhistoîn	σχῐσταῖν skhistaîn	σχῐστοῖν skhistoîn		σχῐστῶν skhistôn	σχῐστῶν skhistôn	σχῐστῶν skhistôn
Dative		σχῐστῷ skhistôi	σχῐστῇ skhistêi	σχῐστῷ skhistôi		σχῐστοῖν skhistoîn	σχῐσταῖν skhistaîn	σχῐστοῖν skhistoîn		σχῐστοῖς skhistoîs	σχῐσταῖς skhistaîs	σχῐστοῖς skhistoîs
Accusative		σχῐστόν skhistón	σχῐστήν skhistḗn	σχῐστόν skhistón		σχῐστώ skhistṓ	σχῐστᾱ́ skhistā́	σχῐστώ skhistṓ		σχῐστούς skhistoús	σχῐστᾱ́ς skhistā́s	σχῐστᾰ́ skhistá
Vocative		σχῐστέ skhisté	σχῐστή skhistḗ	σχῐστόν skhistón		σχῐστώ skhistṓ	σχῐστᾱ́ skhistā́	σχῐστώ skhistṓ		σχῐστοί skhistoí	σχῐσταί skhistaí	σχῐστᾰ́ skhistá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σχῐστῶς skhistôs				σχῐστότερος skhistóteros				σχῐστότᾰτος skhistótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• ἄσχῐστος (áskhistos)
• δύσχῐστος (dúskhistos)
• ἔνσχῐστος (énskhistos)
• εὔσχῐστος (eúskhistos)
• ὁλόσχῐστος (holóskhistos)
• πλατύσχῐστος (platúskhistos)
• πολύσχῐστος (polúskhistos)
• τετράσχῐστος (tetráskhistos)
• τρίσχῐστος (trískhistos)

 

References

• “σχιστός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σχιστός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 140