σύμπαν

Ancient Greek

Etymology

Substantivization of the neuter of σῠ́μπᾱς (súmpās, “whole of”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sým.paːn/ → /ˈsym.pan/ → /ˈsim.ban/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sým.paːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsym.pan/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsym.pan/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsym.pan/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsim.ban/

Noun

σῠ́μπᾱν • (súmpān) n (genitive σῠ́μπᾰντος); third declension

1. universe

Inflection

Third declension of τὸ σῠ́μπᾱν; τοῦ σῠ́μπᾰντος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σῠ́μπᾱν tò súmpān	τὼ σῠ́μπᾰντε tṑ súmpante	τᾰ̀ σῠ́μπᾰντᾰ tà súmpanta
Genitive	τοῦ σῠ́μπᾰντος toû súmpantos	τοῖν σῠμπᾰ́ντοιν toîn sumpántoin	τῶν σῠμπᾰ́ντων tôn sumpántōn
Dative	τῷ σῠ́μπᾰντῐ tôi súmpanti	τοῖν σῠμπᾰ́ντοιν toîn sumpántoin	τοῖς σῠ́μπᾱσῐν toîs súmpāsin
Accusative	τὸ σῠ́μπᾱν tò súmpān	τὼ σῠ́μπᾰντε tṑ súmpante	τᾰ̀ σῠ́μπᾰντᾰ tà súmpanta
Vocative	σῠ́μπᾱν súmpān	σῠ́μπᾰντε súmpante	σῠ́μπᾰντᾰ súmpanta
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• σύμπαν in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

---

Greek

Noun

σύμπαν • (sýmpan) n (plural σύμπαντα)

1. universe

Declension

Declension of σύμπαν

	singular	plural
nominative	σύμπαν •	σύμπαντα •
genitive	σύμπαντος •	συμπάντων •
accusative	σύμπαν •	σύμπαντα •
vocative	σύμπαν •	σύμπαντα •

Further reading

• σύμπαν on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el