τέρεμνον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /té.rem.non/ → /ˈte.rem.non/ → /ˈte.rem.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /té.rem.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈte.rem.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈte.rem.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈte.rem.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈte.rem.non/

Noun

τέρεμνον • (téremnon) n (genitive τερέμνου); second declension

1. Alternative form of τέραμνον (téramnon)

Declension

Second declension of τὸ τέρεμνον; τοῦ τερέμνου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ τέρεμνον tò téremnon	τὼ τερέμνω tṑ terémnō	τᾰ̀ τέρεμνᾰ tà téremna
Genitive	τοῦ τερέμνου toû terémnou	τοῖν τερέμνοιν toîn terémnoin	τῶν τερέμνων tôn terémnōn
Dative	τῷ τερέμνῳ tôi terémnōi	τοῖν τερέμνοιν toîn terémnoin	τοῖς τερέμνοις toîs terémnois
Accusative	τὸ τέρεμνον tò téremnon	τὼ τερέμνω tṑ terémnō	τᾰ̀ τέρεμνᾰ tà téremna
Vocative	τέρεμνον téremnon	τερέμνω terémnō	τέρεμνᾰ téremna
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “τέρεμνον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press