τετραπλός

Greek

Adjective

τετραπλός • (tetraplós) m (feminine τετραπλή, neuter τετραπλό)

1. quadruple, fourfold

Declension

Declension of τετραπλός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	τετραπλός (tetraplós)	τετραπλή (tetraplí)	τετραπλό (tetrapló)		τετραπλοί (tetraploí)	τετραπλές (tetraplés)	τετραπλά (tetraplá)
genitive	τετραπλού (tetraploú)	τετραπλής (tetraplís)	τετραπλού (tetraploú)		τετραπλών (tetraplón)	τετραπλών (tetraplón)	τετραπλών (tetraplón)
accusative	τετραπλό (tetrapló)	τετραπλή (tetraplí)	τετραπλό (tetrapló)		τετραπλούς (tetraploús)	τετραπλές (tetraplés)	τετραπλά (tetraplá)
vocative	τετραπλέ (tetraplé)	τετραπλή (tetraplí)	τετραπλό (tetrapló)		τετραπλοί (tetraploí)	τετραπλές (tetraplés)	τετραπλά (tetraplá)

See also

• Greek number and measurement