τρακαρισμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of τρακάρομαι (trakáromai), passive voice of τρακάρω (trakáro) (both senses).

Pronunciation

• IPA^(key): /tɾa.ka.ɾiˈzme.nos/
• Hyphenation: τρα‧κα‧ρι‧σμέ‧νος

Participle

τρακαρισμένος • (trakarisménos) m (feminine τρακαρισμένη, neuter τρακαρισμένο)

1. collided, bumped, crashed

   Το αυτοκίνητο είναι τρακαρισμένο. ― To aftokínito eínai trakarisméno. ― The car is crashed.

2. with stage fright

   Το ρεσιτάλ της θα ήταν καλύτερο αν δεν ήταν τόσο τρακαρισμένη.

   To resitál tis tha ítan kalýtero an den ítan tóso trakarisméni.

   Her recital would have been better, if she were not so nervous (from stage fright).

Declension

Declension of τρακαρισμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τρακαρισμένος •	τρακαρισμένη •	τρακαρισμένο •	τρακαρισμένοι •	τρακαρισμένες •	τρακαρισμένα •
genitive	τρακαρισμένου •	τρακαρισμένης •	τρακαρισμένου •	τρακαρισμένων •	τρακαρισμένων •	τρακαρισμένων •
accusative	τρακαρισμένο •	τρακαρισμένη •	τρακαρισμένο •	τρακαρισμένους •	τρακαρισμένες •	τρακαρισμένα •
vocative	τρακαρισμένε •	τρακαρισμένη •	τρακαρισμένο •	τρακαρισμένοι •	τρακαρισμένες •	τρακαρισμένα •